Hangi kültür ve insanlar almaz ve düğün ve düğün hazırlıkları her yer farklı gidiyor. Bu özellikle atalarımızın olduğu günlerde farkedildi. Bugün gelin hakkında konuşacağız. Her şeyden önce, tüm kültürlerde etkinliğin önemi açısından farklılaştılar, bu da bir dereceye kadar "delegasyon" un kompozisyonunu ve prosedürün kendisinin özelliklerini belirledi - smotrin.
Daha önce, daha varlıklı ailelerde, damat iki aşamada tutuldu: gençlerin ve eşleştiricinin gelinin babası ile tanışması. Kural olarak, gelin dua ile başladı, daha sonra geleneğe göre, gelinin tüm katılımcıları üç kez masaya baktı. Sonra konuklar masaya oturdu ve çay başladı, bu da babanın ve çöpçatanın sözleşmenin yapıldığı başka bir odaya aktarılmasıyla sona erdi. Gelinin çeyizinin bileşimini ve gelinin fidye miktarını şart koştu. Sözleşmenin şartlarına uyulmaması nedeniyle düğünün ertelendiği veya hiç gerçekleşmediği zamanlar vardı.
Çeyiz, o zamanın tüm düğünlerinin ayrılmaz bir parçası olarak, nüfusun tüm sosyal katmanlarında önemli bir rol oynadı. Düzenleme, “komplo” ya da “pazarlık” zamanında, taşınır ve taşınmaz mallar ve ondan elde edilen gelir de dahil olmak üzere çeyiz dikkatle tanımlanmıştır. Tüm envanter bir evlilik sözleşmesi oluşturdu.
Nüfusun çalışma katmanında, çeyiz ağızdan belirtildi. Sadece fidye ile ilgili zor şartlar getirilmedi. Gelinin ebeveynleri, damatdan tazminat talep etme hakkına sahipti. Şu anda, bu talep gelinin fidye olarak ifade edilmektedir. O günlerde fidyeden alınan para, gelin için kişisel eşyalar almaya gitti.
Gelin kraliçe idi, elbette gelin, bu iddiasız sürecin suçlusu olarak sessiz kalması ve gelinin tüm süresi boyunca üç kıyafet değiştirmesi gerekiyordu..
Damat üzerinde bir gelin temizlik yeteneği hakkında bir sınav düzenleyebilir. Gelin, sırayla yeteneklerinin kanıtını sağlamak, intikam almak ve zemini paspaslamak, pişirmek, yıkamak, dikmek, nakış yapmak vb..
Damatlar ayrıca damat ile ebeveynler arasında gerçekleşen gelini tartışma sürecini de içeriyordu. Gelinin annesi gelecekteki damadı bir bardak “bal içeceği” sunmak zorundaydı, eğer gelin onu sevdiyse - damat her şeyi dibe kadar içti.
Konuklar (gelin ve damat hariç) ve ebeveynler damadın babasının getirdiği içeceğe geçtiklerinde damat başarılı kabul edildi.
